Zgorzelec, powiat zgorzelecki, woj. dolnośląskie, PL
Opowiem Wam, jak to u mnie wygląda zakładanie skrytek. Oczywiście jest to tylko jeden konkretny przypadek, czasem typowanie stosownego obiektu i miejsca trwa dłużej, a sam proces jest zdecydowanie mniej spontaniczny. Tym razem było… specyficznie 😉
Verenne w galerii handlowej
W ostatni weekend ferii zimowych dziecko zdecydowało, że koniecznie chce obejrzeć kolejną cześć przygód ludzików LEGO. Znaczy film „LEGO przygoda 2”. Po dwakroć KONIECZNIE!
No to pojechaliśmy do Zgorzelca, aczkolwiek ja nie mogłam się zdecydować: jechać, nie jechać, cholera wie. Ostatecznie pomyślałam, że w sumie dawno sama nie łaziłam po sklepach, może coś nabędę, wyprzedaże w końcu są i takie tam.
Towarzystwo poszło więc do kina, a ja optymistycznie rozpoczęłam rajd sklepowy. I wiecie, co? Nie, nic się nie zmieniło. Nienawidzę zakupów oraz galerii handlowych.
Ratunku!
Zapraszam do zakupu książeczki “Weronika szuka skarbów” – opowiastki dla dzieci i rodziców, inspirowanej zabawą w geocaching.
Verenne wychodzi w teren
Wylazłam stamtąd czym prędzej, kombinując, co tu robić i jak w miarę produktywnie spędzić te dwie godziny. Skrytek nie poszukam, bo Zgorzelec po polskiej stronie to geocachingowa pustynia, ale można by coś założyć. W torbie czeka przygotowany na takie okazje magnetyczny mikrus i mały klipsiak. Z klipsiakiem będzie ciężko, nastawiłam się więc na typowanie elementów metalowych w okolicach dwóch obiektów.
Pierwszy to pobliski kościół pw. Św. Jadwigi Śląskiej, drugi zaś to zespół opuszczonych budowli, które na pierwszy rzut oka zdają się mieć coś wspólnego z energetyką.
Wygrała opcja druga, kościół niestety pod zbytnim nadzorem, a i na obiekt metalowy nie mogłam się zdecydować.
Dawna rozdzielnia prądu w Zgorzelcu
Budynek na rogu ulic Zamiejsko-Lubańskiej i Idzikowskiego zwykle widywałam jedynie z auta. Ciekawiła mnie jego nietypowa bryła, ale nigdy nie było okazji, by się jej lepiej przyjrzeć. Oblazłam więc go mniej więcej dookoła, szukając miejsca ukrycia magnetycznego malucha.
Zdjęcia niestety wykonane jedynym dostępnym wówczas sprzętem, czyli komórką. Szkoda, bo fasada ma parę interesujących detali, których nie byłam w stanie sensownie sfotografować telefonem.
Zgodnie z moimi przypuszczeniami, modernistyczny budynek z czerwonej cegły to dawna rozdzielnia prądu, wybudowana w 1926 r. Niestety, niewiele więcej znalazłam o nim informacji. Nie wiem więc, kiedy przestał pełnić swoją funkcję i jak długo stoi pusty. Szkoda.
Chyłkiem zakładam geocache’a
Interesujący obiekt jest, element metalowy również się znalazł.
Ukradkiem umieszczam co trzeba gdzie trzeba.
Jeszcze tylko złapać odpowiednią ilość satelit w programie, co by ustalić sensowne współrzędne. Parę razy spacerkiem w tę i we w tę, że niby na kogoś czekam i koordynaty się stabilizują.
Szybki screen ekranu telefonu i… właściwie to tyle w terenie. Potem tylko w domu poskładać wszystko do kupy i czekać na reakcję recenzenta, uff.
Co było dalej?
Rzut oka na zegarek. Ło matko i córko, czasu jeszcze zostało co niemiara. No cóż…
Wracam do nieszczęsnej galerii handlowej, bo od tego całego geocachingu pić mi się zachciało.
Ostatecznie bilans wycieczki to kupa kasy wydana na kino i kinowe żarcie przez Małżonka i Wi, butelka wody (bo kubek darmowej z apteki nie nawodnił mnie dostatecznie), filtry do dzbanka do wody z Rossmanna, postkomunistyczna książka dla młodzieży z półki „Przeczytaj i podaj dalej” oraz – last but not least – nowy geocache w Zgorzelcu.
Oczywiście tuż po opublikowaniu, na skrytkę rzucili się Niemcy. Geocaching po polskiej stronie miasta najwyraźniej nie jest popularnym hobby, no cóż…
W każdym razie, oprócz geocache’a, powstała i ta oto historyjka na blogu. Ciekawa jestem, czy tego typu „opowieści dziwnej GEOtreści” Wam się podobają, hm? 😉
Źródła (stan na 11.02.2019 r.)
- polska-org.pl: Zgorzelec, Rozdzielnia prądu (dawna).
Jeśli podoba Ci się ten artykuł, zapraszam do polubienia fanpage’a strony na Facebooku. Będziesz na bieżąco z wszystkimi nowościami.